Sözümü kesme sessizce dinle dedi ve konuşmaya başladı. Bir gün sensiz kalırsam nefessiz kalırım. Denizin ortasında boğulmak gibi.
Çırpındıkça suyun dibine batacağımı bilsem de bir salise daha yaşayacak ümidiyle nefes almak için değil sırf seni bir daha görebilmek için çabalardım. Kanadı kırık bir kuş gibi gökyüzünü sensizliği özlerdim.
Gündüzleri görmesinler diye geceleyin uçmak için her çırpınışımda daha da hüzün kokar ve korkardım geceleyin. Kendini martılarla bir tutma derdim; senin kanatların yok. Düşersin, yorulursun, beni koyup koyup gitme ne olursun ama gittin diyerek ağlardım. Ben seni beyazlara bürünmüş gelinliğinle hayal ederken sensizliği senin yanında düşünmek istemezdim diyerek sustu. O an ne diyeceğimi bilemedim. Sımsıkı sarıldım sadece.