“Bakınız.. Bakınız!” dedi..“ Burada bir şiir var.. Beni deli eden şeyleri ne kadar açık söylüyor.. Siz beni anlamıyorsunuz… Eminim ki bunu yazan beni anlayacaktır…”
Mecmuayı tekrar masadan alarak okumaya başladı.. Bu, tanınmış şairlerden birinin “Şeytan” adlı şiiri idi..
Ömer sesi titreyerek ve bütün içini dökmek isteyen bir adam gibi ikide birde karşısındakilerinin gözüne bakarak okudu. Şiirde gölgesiyle bizi kovalayan, arkamızdan fısıldayan, buz gibi elleriyle ensemizde dolaşan ve bizi hiç bir yere kaçırmayıp sımsıkı yakalayan bir şeytandan, bizi sıska bir çoçuk gibikarşısında ürpertip titreten bir kuvvetten bahsediyordu…
“Bakınız şu satırlara!”..” diyerek şiirin ortasından bir kaç mısrayı tekrar okudu:
***
Ömer haykırır gibi tekrarladı:
“Evet,evet onun korkusu… İçimde ürkek dünyayı yaratan onun korkusu… Ben bu değilim… Ben başka bir şeyler olacağım… Yalnız bu korku olmasa… Hiçbir şey bana tam ve iyi yaptırmayacağına emin olduğum bu şeytandan korkmasam..”
İçimizdeki Şeytan - Sabahattin Ali